Nagrywanie filmów

Nagrywanie filmów z gry.

Ten artykuł jest niepełny i wymaga uzupełnienia. Jeżeli jesteś w stanie - postaraj się go uzupełnić.. Pamiętaj, że nawet najmniejsza zmiana jest cenna i pomocna :)

Wstęp

Nie jestem osobą która ukończyła jakąś szkołę filmową, wszelkie przestawione poniżej dane są zebranymi przeze mnie doświadczeniami z kilku lat, i nie są prawdę mówiąc jakąś porażającą intelektualnie wiedzą :). Zdecydowałem się, że warto napisać parę słów o nagrywaniu filmów, przydadzą się każdemu – czasem nie ma co odkrywać ameryki na nowo. Jestem świadom, że tekst nie jest idealny, parę osób na pewno się czepnie tego i owego – jeśli gdzieś popełniłem błąd albo zwyczajnie się mylę, napiszcie to - z chęcią nauczę się czegoś nowego, skorzystają na tym wszyscy :)

Sprzęt

Nie ma co wydziwiać, dobry sprzęt po podstawa. O ile parę lat temu montaż filmów pociągał za sobą olbrzymie koszty, to teraz można to robić na komputerze domowym sprzed roku.

Kluczowymi elementami jest oczywiście moc procesora, najlepiej jakiś wielordzeniowy albo przynajmniej jakiś pentium 4 z technologia HT. Można i na słabszych ale wszystko będzie trwać dłużej.

Dysk twardy - im więcej tym lepiej, przy zabawie z filmami miejsce na dysku znika z dużą prędkością. Jak masz 100gb to wystarczy. Można mieć mniej ale już będzie ciasno. Acha, jeśli nie masz sieci gigabitowej i szybkich serwerów, to praca na dyskach sieciowych z materiałem wideo może trwać długo.

Karta graficzna – najlepiej taka, co ma sprzętowe wspomaganie dekodowania wideo. Właściwie ujdzie w tłoku cokolwiek powyżej GeForce2MX ale lepiej mieć coś o sile GF 6600. Jak chcecie robić materiał HDTV to już musicie mieć co najmniej GF6600GT, ale to zupełnie inna bajka – na razie się nie opłaca takich filmów robić.

Ram – 1 gb to minimum. 2gb to jest cacy – przydaje się absolutnie we wszystkich aplikacjach.

Zrzut materiału

Istnieje kilka metod zrzutu materiału wideo z gry podłączenie się do wyjścia video out na karcie graficznej do magnetowidu a najlepiej do kamery DV, a następnie rzut materiału po firewire. Najlepsze do nagrywania jak ktoś gra a nie ma dobrego sprzętu, poza tym można nagrać o wiele więcej. Jakość wystarczająca do montażu większości filmów. Użycie programów typu FRAPS albo GameCam. Jak ktoś zna coś jeszcze to niech dopisze. O ile Fraps w najnowszej wersji wymaga rejestracji aby nagrywać filmy powyżej 30s i w lepszej jakości, o tyle starsze wersje (ale naprawdę stare) nie mają tego ograniczenia, kosztem takim, że w ogóle nie były w stanie nagrywać obrazu w wyższej jakości – nic to, to co oferuje w zupełności powinno starczyć.

Z GameCam parę razy próbowałem zacząć ale nie miałem dostatecznie czasu i energii aby go w końcu uruchomić. Poza tym zapisuje w .wmv, formacie video Micorosoftu, trochę niewygodnym do jakiejkolwiek rekompresji.

Przy zrzucaniu materiału przez software trzeba mieć bardzo silną maszynę – po prostu pobranie klatki z buforu karty graficznej oraz zakodowane tego pochłania przepustowość płyty głównej, karty graficznej i procka koszmarnie. Na Athlonie XP 2500+ GF6600GT w grze bazującej na UnrealTournament2004 w rozdzielczości 1280x1024 (obraz był i tak zmniejszany do 640x512) wyciągałem jakieś 20fps – mało, bo Unreal pożera jak i samo kodowanie. Od czasu gdy zakupiłem Core2Duo 6300 i GF7600GT nie mam tego problemu :D. O ile przy nagranym demku ma to małe znaczenie, ot yle przy nagrywaniu materiału z gry na żywca ma to spore znaczenie – przy małej ilości FPS trudno w cokolwiek trafić :)

Parametry

Parametry z jakimi nagrywamy plik wideo powinny być dopasowane do materiału wyjściowego, czyli filmu jaki chcemy stworzyć. W większości przypadków wystarczy nam 640x480 @ 30fps, można nawet zjechać do 23. Z wysokich rozdzielczości (pow. 1024x768) najlepiej korzystać z redukcji 2:1 – dzięki temu pole klatki będzie 4x mniejsze. Pamiętajcie, że przy redukcji 2:1 dostajemy z 1024x768 pole 512x384. Jeśli od razu zrzucacie do jakiegoś formatu video, to najlepiej ustawić największy bitrate ;)

W samej grze nie ma co wyciskać siódmych potów ustawiając maksymalne detale – po prostu podczas kompresji masa danych zostanie obcięta i nie będzie ich widać. Dlatego nie ma co ustawiać detailed textures albo ultra high quality, no chyba, że macie ciśnienie i koniecznie chcecie to nagrać. Ale prawda jest taka, że lepiej zachować moc karty i procesora na przetwarzanie wideo podczas zrzutu w czasie rzeczywistym. No chyba, że macie nagrywanie na kamerę DV to wtedy nie mamy ograniczenia z powodu oprogramowania typu Fraps.

Przypisz sobie klawisze do nagrywania – np. Scroll lock we Frapsie dobrze się sprawdza (jest to bardzo rzadko używany klawisz), można także pod num lockiem (pod warunkiem że nie grany na klawiaturze numerycznej). Każdy z nich dodatkowo zapala diodę na klawiaturze – więc jeśli nie mamy na wyświetlaczu informacji o nagrywanym materiale, to można popatrzeć na diody na klawiaturze i wszystko jasne.

W grze jeśli to możliwe włączaj nagrywanie tylko na momenty z akcją, nie ma co kręcić scen które na pewno nie przydadzą się w materiale końcowym – zaoszczędzicie kupę miejsca na dysku oraz czasu na przejrzenie tego wszystkiego. Warto sobie przygotować plan co chcemy nagrać, w jakiej kolejności i ujęciu. Tak więc pełna zabawa w scenarzystę, reżysera i operatora. Jeśli gra pozwala to nagrywajcie demka z całości przedsięwzięcia – dzięki temu można to samo nagrać z innej perspektywy, albo z innymi detalami, czy prędkością.

Podczas nagrywania długich sekwencji warto zatrzymać się w jakimś zaułku zrobić stop i od razu nagrywać ponownie – łatwiej się pracuje edytując 2 mniejsze filmy niż jeden wielki.

Po nagraniu

Najlepiej po nagraniu przejrzeć materiał i wywalić te kawałki w których nie ma interesujących nas scen – zachowamy miejsce na dokrętki :) Warto materiał z FRAPS'a przekonpresować na jakiś mniej dysko- żerny format – np. Xvid single pass 8000k, albo inny, rozpoznawalny przez program wideo użyty do edycji. Wtedy lepiej jest pracować na takim materiale dodając ekstra efekty i napisy, potem po połączeniu w całość można przystąpić do konwersji finalnej (zmniejszenie ramki obrazu oraz kompresja wieloprzebiegowa (multipass compression).

Czego unikać

• nie stosuj kodeków czy formatów z przeplotem (interlace) – obraz wygląda brzydko, a przede wszystkim kodeki pochłaniają kupę czasu na przemielenie takiego materiału, trzeba stosować wyższy bitrate aby była lepsza jakość, no i trwa to dłużej. Jesli można od razu materiał źródłowy przepuść prze szybką rekompresję z filtrem deinterlace czyli usuwającym przeplot.
• nie ma co nagrywać czarnych scen albo białych -oczywiście lepiej je wyciąć.
• lepiej nie stosować upiększeń typu zaokrąglone krawędzie klatki wideo, chyba że mamy artystyczne zachcianki.
• zbyt długie sekwencje nieprzyciemnienia, rozjaśnienia (fade out i fade in).
• unikaj kręcenia długich scen z użyciem ostrych krawędzi pod kątem – słabo się kompresują i będzie widać albo rozmycie albo artefakty (brzydkie efekty szumów).
• czerwone napisy – wynika to ze specyfikacji działania kodeków i przetwarzania – czerwony będzie wyglądał jako bardzo rozmyty i nieczytelny, szczególnie przy niższych jakościach kompresji.

Co najlepiej wychodzi

najlepiej nagrywać sceny z ostrymi przejściami, czyli scena i zmiana sceny bez żadnych fade in i fade out. Ostre sceny mocno oszczędzają ilość danych jakie film zawiera – film sie lepiej kompresuje i co za tym idzie lepiej wygląda. Ścieżkę audio pewnie i tak trzeba będzie wywalić z filmu i wstawić swoją – oczywiście zależy też od charakteru filmu.

- kiedy tworzysz film w wersji finalnej to postaraj się skompresować wideo korzystając z kompresji wieloprzebiegowej. XviD i DivX maja tzw multipass compression, najczęściej jako kompresję dwuprzebiegową. Nie jest to trudne w wykonaniu, trwa oczywiście dwa razy dłuzej niz normalnie, ale za to efekt graficzny jest nadzwyczaj lepszy od jedno przebiegowego, szczególnie jeśli chcemy się zmieścić w danej objętości megabajtowej. Taką funckję ma np. VirtualDub.

W xvidzie przy wielkości klatki 640x480 kodeki powinny sobie poradzić z bitrate 1400 – jeśli mamy dużo scen statycznych. Jeśli jest mniej to trzeba zwiększyć bitrate, np. 2000. Większość filmów dobrej jakości ma obraz 4000 ale czasem jest to trochę za dużo – takiej samej jakości film można uzyskać przy niższych parametrach – tak więc warto skompresować nasz film finalny jako 2nd pass do 4 różnych plików z różnymi bitrate (np. Zostawiając kompresję na noc) a potem sprawdzić który ma najlepszą relację jakości do zajmowanej objętości. Nie szkuta zrobić film 5min zajmujący 300MB. Sztuka aby zajmował 30MB, czyli 10x mniej.

Jeśli plik wideo nadal jest za duży, można wykonać kilka operacji aby zajmował mniej a wizualnie poprawimy jego wygląd - zmniejsz ilość klatek na sekundę, film 30fps można oglądać na 23,97 fps równie dobrze, a zyskujemy ekstra 25% więcej miejsca na bitrate kodeka – poprawi to ZNACZNIE jakość obrazu. - zmniejsz rozmiar klatki wideo, zachowując proporcje, czasem to samo widać przy mniejszym polu widoku, a kodek ma więcej danych do wykorzystania – obraz bez artefaktów wygląda ładniej. Oczywiście sam zdecyduj, czy mniejszy obraz jest tym czego pragniesz, bo możesz stracić ważne dla ciebie detale. - zmień kodek na inny – np. h.264, ale miej na uwadze, że nie każdy ma go u siebie na komputerze, dodatkowo, kodowanie takiego obrazu może trwać dłużej. - skompresuj audio np. Do mp3 jako joint stereto 44kHz, najlepiej z Constant Bit Rate – przydaje się tu program BeLight (z interfejsem graficznym o nazwie BeSweet)

- warto przygotować dwie wersje tego samego filmu – niskiej i wysokiej jakości. Dzięki temu każdy będzie chętniej ściągał mały filmik aby zobaczyć czy jest tam coś ciekawego i tym bardziej będzie zachęcony aby zassać wersję z lepszą jakością. A jak nie będzie u pdopowaidać to zaoszczędzi tobie i sobie transfer danych. Film niskiej jakości naprawdę powinen miec 4x mniejszą klatkę wideo, a co za tym idzie mniejszy bitrate – ogólnie powinen być jakoś 5x mniejszy od oryginału, albo i lepiej.

Więcej informacji

Zobacz www.doom9.org